Ouzo (ούζο) kan je zowel puur als met koud water drinken. Puur is de drank helder, maar als er water toegevoegd wordt, dan krijgt de ouzo een wittige kleur, dit komt door de anijsolie die in de ouzo verwerkt is. Ouzo kan je beter niet in de koelkast bewaren, omdat er dan kristalachtige schilfertjes in komen. Ouzo heeft een alcoholpercentage van rond de 44%, het wordt gemaakt van anijs en water, geperste druiven en verschillende kruiden. De precieze verhouding verschilt per merk. Op het eiland Lesbos staan meer dan 20 ouzofabrieken. Veel ouzofabriekjes zijn in familiehanden en hebben geheime recepten, waardoor er veel verschillende smaken zijn. De twee grootste ouzo-plaatsen op Lesbos zijn Plomari en Mytilini, maar ook kleine plaatsjes hebben hun eigen ouzo. Bij de ouzo worden gewoonlijk verschillende hapjes geserveerd, de “mezedes”. De geschiktste hapjes zijn stukjes kaas (feta), olijven, salami, brood, sardientjes en inktvis.
Ouzo wordt veel in Griekenland gedronken en mag alleen ouzo heten als het in Griekenland gemaakt wordt. De naam ouzo is vanaf 1989 geclaimd door Griekenland en mag alleen onder die naam in Griekenland geproduceerd worden. Het is te vergelijken met de Franse Pernot. De afkomst van de naam Ouzo is niet met zekerheid bekend, maar men zegt dat een bedrijf dat de drank naar Marseile uitvoerde op de kisten de woorden “Uso Massalia” had staan, wat wil zeggen “voor gebruik in Marseille”. Deze zin werd later synoniem voor goede kwaliteit ouzo, Massalia werd weggelaten en van Uso maakte men Ouzo.
Wellicht ligt het volgende verhaal nog iets dichter bij de waarheid. Vanuit Tyrnavos in de buurt van Larissa , ( Thessalië ) werden veel coconnen van de zijderups geëxpoteerd naar Marseille. Deze coconnen die voor Marseille bestemd waren, waren van de allerbeste kwaliteit. Op de dozen waarin de allerbeste kwaliteit zat (en die werden uitgevoerd naar Marseille) kwam te staan “Uso Massalia”. (Voor gebruik in Marseille) Vervolgens werd iets dat alleen van de allerbeste kwaliteit was steeds vaker aangeduid met “Uso Massalia”. Op het moment dat de producent van een alcoholishe drank met anijssmaak van de drank proefde zei hij: “Uso Massalia”. Hiermee bedoelde hij dat de drank zo goed was, van de allerbeste kwaliteit, dat hij voor gebruik in Marseille bestemd had kunnen zijn. En zo werd deze drank Uso – Ouzo genoemd. Anderen zeggen weer dat de naam afkomstig is van het Turkse woord “Uzum”, wat tros druiven betekent.
Waarom een ‘gevaarlijk’ lekker drankje?
De meeste mensen die op vakantie gaan drinken Ouzo op een terrasje in de zon. Door de ijsklontjes en de zoete anijssmaak heb je niet zo door dat er veel alcohol in zit. Dit in combinatie met een heerlijk warm zonnetje heeft velen verrast. “Na een paar Ouzo’s wil je opstaan om naar het toilet te gaan en dan kom je er ineens achter dat je benen aanvoelen als gel en je coordinatie het niet helemaal meer doet”. Ik noem het altijd een drankje met een hamer omdat je lang niets voelt en dan ineens de alcohol toeslaat
.